Een portie gezonde verontwaardiging

Excuseer beste lezer, maar ik heb besloten om het hier over een andere boeg te gooien. De afgelopen weken zag ik in Brussel bijna elke dag gebeurtenissen, mensen en plaatsen die zeker en vast de moeite waard zijn om over te schrijven. Ik deed mijn best om die merkwaardigheden in mijn hoofd te printen en ik nam foto’s van vrij opmerkelijke grootstadtaferelen. Maar om een of andere reden kreeg ik dit alles niet in woorden gegoten. Misschien zou de reden hiervoor wel kunnen zijn dat ik het schrijven van een blog bleef ervaren als een verplicht nummertje, terwijl het net een uitlaatklep zou moeten zijn waar ik spontaan mijn hersenspinsels met veel goesting zou willen neerschrijven.

Op een druilerige zondagochtend in het station, nadat ik tot de vaststelling was gekomen dat ik nog een uur op mijn volgende trein moest wachten –ikhaathetopenbaarvervoeropzondag-, heb ik besloten dat ik hier wil schrijven over nieuwsfeiten waarvan ik vind dat ze veel te weinig aandacht krijgen in onze Belgische nieuwsmedia. Hiermee wil ik niet met de vinger wijzen naar onze journalisten, want ik besef maar al te goed dat de druk nu eenmaal enorm hoog ligt op onze Belgische krantenredacties: alles moet sneller en dat met steeds minder mankracht. Maar al jaren broedt er in mij een soort gezonde frustratie over de nieuwskeuze die onze kranten maken. Laat ik u een voorbeeld geven. Een van de eerste artikels die ik op dit moment te zien krijg op de website van De Standaard gaat over wilde zwijnen die een moeilijke winter tegemoet gaan omdat er te weinig eikels en beukennootjes zijn (voor wie toch geïnteresseerd zou zijn: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121125_00380536). Ik heb niets tegen wat medelijden met onze harige bosbewoners, maar ik vind het niet kunnen dat de aardbeving in Guatemala van op 7 november – de zwaarste sinds 1976 – nooit zo hoog op de Belgische nieuwssites heeft gestaan als het zwijnenartikel. De papieren kranten maakten mij nog meer ongerust: in De Morgen kon je na lang zoeken een artikel over de ramp terugvinden onderaan in een hoekje, een kortje van nog geen vijf lang. De Standaard deed het nog beter door het in geen enkele papieren krant over de aardbeving hebben. Graag wens ik wel een lofbetuiging te geven aan Al Jazeera, die het artikel bij zijn hoofdpunten zette en mij zelfs videomateriaal kon verschaffen.

Gaan we ons bekommeren om de 48 doden, 155 gewonden en 23 vermisten in Guatemala of zit u meer in met het lot van enkele everzwijnen die deze winter misschien wel eens wat meer met een knorrende maag te maken zullen krijgen? De keuze van de kranten is duidelijk, maar daar ga ik niet mee akkoord. Mijn blog zal een instrument zijn om deze verontwaardiging te kanaliseren, door telkens een veel te onderbelicht nieuwsfeit de aandacht te geven die het verdient.

Ik wens u alvast veel leesplezier en een portie verse verontwaardiging toe.

This slideshow requires JavaScript.